Opisując przeszukiwanie materiałów referencyjnych w Xbenchu wspomniałem, że najczęściej jest on jednak wykorzystywany do wykonywania końcowych testów jakości tłumaczeń — testy te umożliwiają sprawdzanie spójności, zgodności liczb między tekstem źródłowym i docelowym, wyszukanie nieprzetłumaczonych segmentów, podwójnych spacji i innych typowych niedociągnięć możliwych do wykrycia w sposób automatyczny.

Co ciekawe, aplikacja umożliwia nam dodanie własnych list kontrolnych, opartych na prostych warunkach zbudowanych z użyciem wyrażeń regularnych. Dzięki temu możemy sprawdzić na przykład, czy podczas lokalizacji oprogramowania nie zgubiliśmy w tekście docelowym klawiszy dostępu (zwykle oznaczanych znakiem ampersand: &), czy interpunkcja na końcu zdań jest taka sama w źródle i w tłumaczeniu albo czy nazwy własne, które klient zażyczył sobie pozostawić bez zmian, nie zostały przetłumaczone. Dostępne są dwa typy list kontrolnych - osobiste (dostępne w każdym projekcie) i przypisane do projektu. Przed każdym testem możemy zaznaczyć, których list chcemy użyć.

Aby utworzyć listę kontrolną, należy przejść do okna „Checklist Management". W bezpłatnej wersji 2.9 należy w tym celu wybrać opcję „Manage Checklists..." z menu „Tools". Następnie w drzewku po lewej stronie okna klikamy prawym przyciskiem myszy „Personal Checklists" lub „Project Checklists" (w zależności od oczekiwanego typu listy) i wybieramy opcję „New". Wprowadzamy nazwę listy ( naszym przykładzie może to być „Interpunkcja na końcu segmentu"). Aby dodać nową pozycję, należy kliknąć prawym przyciskiem myszy w pustym obszarze listy i ponownie wybrać opcję „New". W wyświetlonym oknie dialogowym będziemy mieli do dyspozycji pola nazwy pozycji, opisu i kategorii, a poniżej pola wyszukiwanego tekstu źródłowego i docelowego. Dodatkowo poniżej możemy wybrać opcje takie jak korzystanie z wyrażeń regularnych (dość szczegółowo opisanych w pliku pomocy Xbencha pod hasłem „Regular Expressions and Microsoft Word Wildcards"), wykrywanie wielkości znaków, dopasowanie tylko całych wyrazów. Przykładowo, aby znaleźć segmenty, które w źródle kończą się znakiem interpunkcyjnym, ale w tłumaczeniu już nie, wybieramy pod oboma polami opcję „Regular Expressions", a następnie w polu „Source" wprowadzamy ciąg:

[:punct:]$

(gdzie [:punct:] to dowolny znak interpunkcyjny, a znak $ oznacza koniec segmentu)

W polu „Target" wprowadzamy ciąg:
[:alphanum:]$

([:alphanum:] oznacza dowolną literę lub cyfrę)

Jeszcze jednym przykładowym użyciem tej funkcji może być stworzenie listy najczęstszych literówek niewykrywanych przez moduły sprawdzania pisowni (takich jak „zadnie" zamiast „zadanie" czy „podarek" zamiast „podatek"). W tym przypadku wystarczy w polu „Target" wprowadzić wariant z literówką (pamiętając o odmianie wyrazów — czasami wystarczy wprowadzić sam trzon wyrazu), a w polu „Source" opcjonalnie tłumaczone słowo źródłowe (np. wprowadzenie „tax" w polu „Source" i „podar" w polu „Target" znajdzie wszystkie segmenty, gdzie tekst źródłowy zawiera słowo „tax", a tekst docelowy słowa zaczynające się od trzonu „podar").

Podczas uruchamiania testu spójności utworzone listy kontrolne można włączyć i wyłączyć na liście „Checklists".